"โลตัส" ลาบราดอร์รีทรีฟเวอร์ กับความทรงจำสุดพิเศษที่ไม่มีวันลืม

[nattasan]

โลตัส ตัส นัด กู้ดกีด จู้ดจี้ด แม๊กกลุ้ม เจ้าจอมวอแว ฯลฯ ลาบราดอร์รีทรีฟเวอร์ กับความทรงจำสุดพิเศษที่ไม่มีวันลืม

สวัสดีครับ

"โลตัส"สุนัขพันธุ์แลบราดอร์ริทรีฟเวอร์ น้ำหนักขึ้นชกประมาณ 40 ก.ก.

โลตัส = ดอกบัว / แต่ตัสตัวดำสนิทเลย ดอกบัวสีขาว งั้นกลับกันของสีขาวก็ดำ ชื่อโลตัสละกันนะ 555 วันแรกที่เราได้เจอกัน

ตอนเด็กๆ ขาหลังเดินไม่ค่อยได้ครับ เพราะบ้านที่พี่สาวผมไปเอาตัสมาเค้าเลี้ยงบนกระเบื้องครับ ก็เลยทำให้ขาหลังตัสแบะๆครับ ต้องพามาฝึกเดินบนปูนสากๆ หน่อยอยู่นานเชียวครับ ถึงจะเดินปกติครับ

เดี๋ยวผมจะมาเขียนให้ต่อนะครับ

ตัสเริ่มเป็นประมาณวันที่ 20 มิถุนายน 2558 ที่เดินไม่ค่อยได้แต่พอยันตัวลุกได้บ้าง แต่ที่ผมงงคือคืนวันที่ 19 มิถุนายน 2558 ยังวิ่งไล่หมาที่เดินผ่านหน้าบ้านอยู่เลย พอตัสตื่นเช้ามาก็ค่อยๆ แย่ลง ยังดีที่กินข้าวได้ทุกวันแต่น้อยลง

วันนี้ 23 มิถุนายน 2558
วันนี้ตัสอ่อนแรงกว่า 3 วันที่ผ่านมามาก แทบจะลุกไม่ได้เลย กินข้าวได้แต่ต้องป้อน ตอนพาไปเดินก็ล้ม ผมอุ้มน้องแทบไม่ไหว สงสารตัสจังครับ น้ำตาจะไหล รักตัสนะ

วันนี้ 24 มิถุนายน 2558
วันนี้แย่กว่าเดิมทุกวัน ลุกได้แต่ตอนเช้า ไม่ยอมเดินไป ฉี่-อึ เลย กินข้าวได้แต่ต้องป้อน ตอนเย็นไม่ลุกไม่ยันไม่อะไรทั้งนั้นเลย เส้าครับ รักตัสนะ

วันนี้ 25 มิถุนายน 2558
วันนี้ดีหน่อยพอพาตัสเดินตอนกลางวันตัสก็เดิน ฉี่-อึ ด้วยดีหน่อยครับวันนี้ แล้วก็เข้าไปนอนในบ้านตัสเหมือนเดิม วันนี้ได้เรียนรู้ว่าเวลาตัสร้อง อี๊ดๆ แสดงว่ามันต้องการอะไรบางอย่าง เช่น เข้าห้องน้ำ ท่านอนไม่สบาย กินข้าวได้แต่ต้องป้อน พอตอนเย็นพาตัสไปเดินอีกรอบ วันนี้พิเศษเลยเดินด้วยฉี่ด้วย ค่อยโอเคหน่อยครับวันนี้ รักตัสนะ

วันนี้ 26 มิถุนายน 2558
คืนวันที่ 25 จะร้องบ่อยมาก แต่โดยรวมวันนี้เหมือนวันที่ 25 เลยครับ ก็ถือว่าโอเคครับ

วันนี้ 27 มิถุนายน 2558
วันนี้เริ่มยกหัวได้มากขึ้น ทุกๆคนก็มีความหวังครับ ว่าตัสอาจจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง ต้องดูกันต่อไปครับ

วันนี้ 28 มิถุนายน 2558
วันนี้นอนดิ้นมากครับ ดิ้นจนตัวย้ายที่เลย แต่ก็ร้องอี๊ดๆ บ่อยครับ ขยับตัวให้ก็ยังร้อง เฮ้อไม่รู้เป็นอะไรป่าว รอดูอาการต่อไปครับ

วันนี้ 29 มิถุนายน 2558
วันนี้ทุกๆอย่างยังคงเหมือนเมื่อวาน มีอย่างเดียวที่ผมเพิ่มขึ้นมาคือลองใส่ที่จูงแบบสวมขาหน้าเพื่อพยุงตัสเวลาเดินไป ฉี่-อึ ซึ้งผลที่ออกมาก็ดูโอเคครับ

วันนี้ 30 มิถุนายน 2558
วันนี้ปกติครับทุกๆ อย่างเหมือนเดิมครับ

วันนี้ 1 กรกฎาคม 2558
เมื่อคืนร้องบ่อยมากเลย แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจากเดิมมากครับ ตอนพาเดินตอนเช้าเหมือนจะเริ่มวิ่งเยาะๆได้ เวลาขอมือก็ให้มือได้หลังจากที่ไม่ให้มือมาตั้งแต่ไม่สบายครับ

วันนี้ 2 กรกฎาคม 2558
วันนี้พิเศษมากครับทุกอย่างปกติครับจนตอนเย็นตัสลุกเดินเองได้ถึงแม้จะเป็นช่วงสั้นๆ ตีใจมากครับ ทำท่าขุดดินด้วย ผมพนันกับตัสว่าถ้าเดินได้เมื่อไหร่จะทำไก่ย่างให้กินตัวนึงซึ่งตัสก็ได้ไปเรียบร้อยครับ 555 แต่ตอนนอนก็ต้องอุ้มมาบนที่นอนครับ โดยรวมถือว่าดีมากครับ

วันนี้ 3 กรกฎาคม 2558
หลังจากอุ้มลงมาจากที่นอน พาไปเดิน แล้วก็กลับมานอนในบ้าน ซักพักก็ลุกขึ้นแล้วเดินนิดหน่อยครับ แต่ก็ยังไม่ได้เยอะและช่วยตัวเองไม่ได้มากครับ ตอนกลางวันผมทำหมูย่างให้กิน พอตอนเย็นพาเดินกลับรู้ว่าตั้งแต่วันนี้ต้องกินอาหารอ่อนๆเพราะตัสท้องเสียครับ บางทีเพราะอายุมากทำให้กินของอร่อยๆไม่ได้ พอเดินกลับมามีลุกขึ้นเห่ามาหน้าบ้านด้วย วันนี้ถือว่าค่อนข้างแอคทีฟที่สุดตั้งแต่ไม่สบายมาละครับ

วันนี้ 4 กรกฎาคม 2558
วันนี้รู้สึกว่าค่อนข้างอ่อนแรงครับ ตอนเช้าไม่ลุกเดินเอง แต่ยังร้องอี๊ดๆ เรื่อยๆ บ้างบางครั้ง ตอนเย็นก็ไม่ลุกเดินเองครับ วันนี้ถือว่าไม่ค่อยดีในรอ 2-3 วันที่ผ่านมาครับ ต้องดูต่อไปครับ

วันนี้ 5 กรกฎาคม 2558
วันนี้ตอนเช้าก็ยังไม่ลุกเองครับต้องพยุงยืนครับถึงจะยืนแล้วก็เดินเองครับ แต่วันนี้พิเศษตรงตอนดึกครับ ตอนดึกร้องเยอะเป็นพิเศษครับวันนี้ ผมก็รอดูอาการ แต่สุดท้ายลุกยืนเอง แล้ววิ่งไปเห่าหมาหน้าบ้านด้วยครับ ตัสนี่ตลกจิงๆครับ

วันนี้ 6 กรกฎาคม 2558
วันนี้ตอนเช้าลุกเองไปไหนเองพอได้ครับ ตอนเย็นต้องพยุงลุกนิดหน่อยครับ แต่หลังจากนั้นก็ นอน-ลุก เองได้ครับ วันนี้ถือว่าค่อนข้างพิเศษจากหลายๆ วันที่ผ่านมาครับ

วันนี้ 7 กรกฎาคม 2558
วันนี้ไม่ลุกเองเลยครับทั้งตอน เช้า-เย็น ต้องพยุงลุกตลอดครับ ตลกดีนะครับหมามีอายุก็ขึ้นๆลงๆ

ช่วงนี้ทุกอย่างก็ทรงๆ ครับ ลุกเองบ้าง ต้องพยุงบ้าง แต่ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากครับ ถ้ายังไงผมจะมาอัพเดทให้อีกทีครับ

วันนี้ 11 กรกฎาคม 2558
ตัสไม่ลุกเองมา 2-3 วันละครับ ก็ยังดีที่ช่วยลุกแล้วยังเดินเองได้ครับ แต่มีเรื่องไม่ดีตรงที่เกิดแผลกดทับ 2-3 ที่ครับ แต่ที่ที่ใหญ่คือบริเวณหน้าอกครับทำให้เวลาอุ้มช่วยลุกตัสจะร้องตลอดครับคงเพราะเจ็บครับ เฮ้อ ผมเครียดไปหมดเลยครับ แต่ก็ต้องสู้ต่อไปครับ

วันนี้ 12 กรกฎาคม 2558
วันนี้ตัสไม่ค่อยดีเลยครับ ตอนเช้ายกหัวไม่ขึ้นเลยครับ เวลาผมจับยกหัวนี่เรียกว่าไม่มีแรงต้านเหมือนเมื่อก่อนเลยครับ แถมที่หน้าอกที่เป็นแผลกดทับ ดันเป็นฝีแล้วแตกครับ ผมนี่ทำอะไรไม่ถูกเลยครับ จะแย่เอา เฮ้อ... แต่ละวันอาการไม่ค่อยดีเลยครับ วันนี้เดินก็ไม่ค่อยไหวครับ ต้องดูต่อไปครับ

วันนี้ 13 กรกฎาคม 2558
วันนี้แย่เลยครับฝีที่หน้าอกอักเสบมากครับ แต่ตัสก็ยังทนเดินตอนเช้าครับ ผมก็รอดูตอนกลางวันว่าจะดีขึ้นมั้ยครับ แต่เป็นความคิดที่ผิดพลาดมากครับ ตอนเย็นผมพาไปหาหมอที่เกษตรครับ ทางโรงบาลก็จัดแจงล้างแผล ทำแผล ฉีดยา ตัสโดนฉีดไป 3 เข็มครับ ผมยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่ครับ เฮ้อ... ถ้าสุนัขหรือแมวของเพื่อนๆ เป็นฝีรีบพาไปรักษานะครับ อย่ารอแบบผม ถ้าช้าไป เชื้อโรงเข้ากระแสเลือดก็จะแย่มากๆครับ วันนี้ตัสอ่อนเพลียที่สุดละครับ แต่ก็ต้องไปอีกทั้งอาทิดนี้ครับ ต้องล้างแผลทุกวัน ต้องอุ้มกันทุกวันครับ ดูเลกันต่อไปครับ

...

วันนี้ 2 สิงหาคม 2558
ผ่านไปนานเลยครับ ไม่ได้เขียนเลย 555 ตอนนี้ตัสดูดีขึ้นเยอะเลยครับ ลุกเองได้บ้างไม่ได้บ้างครับ แต่แผลจากฝีที่อกก็ยังไม่หายครับ ผมคิดว่าการที่ตัสไม่เดินน่าจะมาจากแผลส่วนนึก จากอายุส่วนนึงครับ แล้วก็แผลฝีที่อกครับผมคิดว่ามาจากช่วงเวลาที่สุตว์อ่อนเอครับจะเป็นได้ครับ ไม่รู้เหมือนกันนะครับผมคิดเองครับ เพราะหลังจากที่ฝีแตกพาไปรักษาตัสก็ยังนอนท่าเดิมครับ แต่ก็ไม่มีฝีขึ้นอีกนะครับ ดูรวมๆ ถือว่าดีขึ้นมากครับ

วันนี้ 24 สิงหาคม 2558
ผ่านไปอีก 22 วันครับ แผลเริ่มสนิทละครับ เหลือเพียงจุดเล็กๆครับ แต่ผมกับพี่สาวก็ทำแผลให้ทุกวันนะครับ เพราะกลัวว่าถ้าปล่อยไปจากแผลเล็กๆเนี่ยครับจะกลายเป็นใหญ่ 555 ตัสน้ำหนักลดลงเยอะเลยครับจากเกือบ 40 โลครับตอนนี้เหลือประมาณ 35 โลครับผอมลงไปเลยละครับ แล้วก็มีอีกอย่างนึงครับที่ตอนแรกน่าห่วงครับ ซักเมื่ออาทิดที่แล้วครับ น่าจะวันที่ 17 ครับอยู่ดีๆเปลือกตาล่างก็ห้อยลงมาครับ ผมก็ตกใจพาไปหาหมอปรากฏว่าอาการมาจากอายุมันครับ คุณหมอบอกสุนัขอายุเยอะเส้นเอ็นเส้นประสาทก็จะค่อยๆเสื่อมครับ หลังจากนั้นก็ให้ยาหยอดตามาครับ 2 ตัว ตัวนึงฆ่าเชื้อครับ อีกตัวเป็นยาช่วยหล่อลืนลูกตาครับ ซื่งหลังจากหยอดไปประมาณ 1 อาทิดอาการก็ค่อยๆดีขึ้นครับ แต่ก็ไม่เหมือนเดิมน่ะครับ สนุกเลยครับกับการดูเลตัส เดี๋ยวนี้ตัสเริ่มลุกไปเห่าหมานอกบ้านได้ครับ ดูเลกันต่อไปครับ

วันนี้ 26 พฤศจิกายน 2558
สวัสดีครับ ผ่านไปหลายเดือนเลยครับไม่ได้มาอัเพเดทอาการโลตัสเลยครับ ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาตัสทำทุกอย่างได้ปกติครับ ลุกเอง ไปเข้าห้องน้ำเอง กินข้าวได้ปกติครับ แต่มีอย่างนึงเปลี่ยนไปครับ เมื่อก่อนตัสจะนอนหน้าบ้านซึ่งต้องขึ้นบันไดมา 2 ขั้นครับหลังจากหายก็ไม่เคยขึ้นมานอนเองเลยครับ ต้องอุ้มขึ้นทาตลอดแต่ลงเองได้ครับ ช่วงแรกๆอุ้มขึ้นมายังอยู่ครับ แต่ช่วง 1 เดือนที่ผ่านมาทำยังไงก็ไม่อยู่ครับ จะไปนอนในห้องน้ำนอกบ้านอย่างเดียวเลยครับ อุ้มขึ้นมาพอนอนได้พักเดียวก็ลงไปเองครับ บางทีก็มีเดินวนๆ วนไปวนมาเหมือนสับสนอะไรบางอย่างครับ แล้วก็ช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาครับตัสเริ่มไม่ค่อยลุก ไม่กินข้าว บางทีกินได้ก็น้อยมากครับ มีฉี่เล็ดบ้างเล็กน้อยครับ ผมก็พยายามอยากให้เดินอยากให้ออกแรงบ้างก็ต้องพยุงขึ้นเดินครับ เฮ้อ... น่าสงสารครับ บางทีถ้าตัสพูดได้ก็คงดีครับ

วันนี้ 29 พฤศจิกายน 2558
วันนี้ไม่ดีเอามากๆเลยครับ เรียกว่าไม่มีแรงเลยครับ ไม่อื๊อไม่อือเลยครับ ช่วงหลังๆ มาตัสชอบฟักทองครับ ก็เลยให้กินแต่ฟักทอง กินน้ำนิดหน่อยครับ พาไปฉี่หน้าบ้านก็ฉี่ได้ครับยังยืนค้ำได้ แต่พอจะพาไปอึอีกที่นี่นอนลงมาเลยครับ ไม่มีแรงยังเลย ผมก็พยายามประคองก็ไม่ได้ผลครับ ต้องอุ้มกลับมานอนที่บ้านเหมือนเดิมครับ น่าสงสารครับ สายตานี่เฮ้อ สายตาดูอ่อนแรงไม่มีพลังเลยครับ อีกอย่างครับเมื่อก่อนไม่ว่าจะไม่สบาย จะเจ็บแค่ไหน เวลาผมอุ้มจะดิ้นเสมอครับ ผิดกับตอนนี้ครับ

วันนี้ 9 ธันวาคม 2558
สวัสดีครับ ทุกวันที่ผ่านมาอาการตัสก็เปลี่ยนแปลงเรื่อยๆครับ มีขึ้น มีลง ตลอดครับ มีวันนี้ครับที่นอนอึ นอนฉี่เลยครับ ปกติจะเรียกครับแล้วผมจะพาไป อึ-ฉี่ ที่ที่ของตัสครับ ช่วงหลังมาขาไม่มีช่วยยันยืนเลยครับ ปล่อยเลยครับอุ้มมาล้มอย่างเดียวเลยครับ เฮ้อ... น่าสงสารครับ

วันนี้ 14 ธันวาคม 2558
วันนี้วันเกิดแม่ผมครับ ตัสเหมือนเดิมครับ ตอนนี้นอนอย่างเดียวครับ อึ-ฉี่ บนผ้าที่ปูไว้ให้ครับ แล้วผมก็ใช้วิธีเช็ดตัวเอาครับ วันนี้ทุกอย่างปกติครับ กลางวันสั่งพิซซ่ามาฉลองวันเกิดให้แม่ครับ พอตอนเย็นช่วงประมาณ 5 โมงก็มีข่าวร้ายครับ คุณยายผมที่ป่วยมานานเสียครับ เป็นธรรมดาครับความเส้ามาเยือนอีกครั้งครับ สงสารแม่ครับ แม่ร้องไห้ไม่หยุดเลยครับ ผมเองก็เสียใจครับไม่น่าเป็นวันเกิดแม่ผมเลยครับ T_T แล้วแม่กำลังจะเดินทางไปหายายวันพรุ่งนี้ด้วยครับ พูดไม่ออกเลยครับ ...

วันนี้ 15 ธันวาคม 2558
วันนี้ พ่อกับแม่ ผมเดินทางไปเชียงรายไปหายายแต่เช้าครับ ช่วง 2-3 วันที่ผ่านมาตัสไม่ค่อยกินข้าวเลยครับ กินแต่น้ำครับ ดูตัสอ่อนเพลียมากครับ ...

วันนี้ 6 มกราคม 2559
ผ่านมาหลายวันเลยครับ ขอโทษครับที่ไม่ได้มาอัพเดทอาการตัสเลยครับ ตอนนี้ตัสเดินไม่ได้แล้วครับ นอนบน Pet Pee Pad ครับ ต้องบอกว่า Pet Pee Pad นี่ค่อนข้างโอเคมากครับถือว่าช่วยให้ตัสไม่เป็นแผลกดทับครับ แต่เรื่องการดูดซับฉี่อาจจะไม่ได้ช่วยมากครับ Pet Pee Pad จะซับฉี่ไว้เหมือนไม่ให้เลอะครับ แต่ตรงที่ตัสนอนทับมันจะเปียกครับ ซึงหลังๆ ไม่ค่อยดีครับ ตรงที่เปียกเหมือนจะเป็นแผลครับ ก็ต้องเปลี่ยนแผนกันครับ โดยไปซื้อผ้าอานามัยผู้หญิงมาซับฉี่ก่อนครับ ซึงผลออกมาโอเคครับ แต่เวลาตัสฉี่เยอะๆนี่เอาไม่อยู่ครับ ตอนนี้ว่าจะต้องซื้อแพมเพิส มาช่วยละครับ แต่ช่วงหลังๆ นี่ตัสเริ่มไม่ค่อยฉี่ครับ เฮ็อ สุนัขแก่นี่สุดๆเลยครับ มีช่วงนึงไม่อึมา 5 วันครับผมก็กังวลจะแย่ครับสุดท้ายก็ยอมอึครับ ตอนนี้กลับมาเป็นที่ฉี่แทนครับ ต้องดูอาการต่อไปครับ

วันนี้ 10 กุมภาพันธ์ 2559
ผ่านมาหลายวันครับ ตอนนี้ตัสนอนอย่างเดียวครับ ขยับได้แต่แขนครับ ขาแข็งไปเลยครับ ร้องบ่อยมากๆครับ กลัวเพื่อนบ้านเค้าจะรําคาญเหมือนกันครับ ต้องกลับตัวทุกวันครับ เป็นแผลกดทับตรงสะโพกทั้ง 2 ข้างเลยครับ พูดถึงแผลกดทับครับตอนแรกผมไม่เห็นเลยครับว่าเป็นเพราะขนตัสมาปิดครับ รู้ว่าเป็นแผลแต่ไม่กล้าเปิดครับ ซึ่งผมคิดผิดมากๆเลยครับ สุดท้ายผมตัดสินใจเปิดแผลก็เรียกว่าใหญ่มากแล้วครับ พอเจอแผลด้านนึงซักพักอีกด้านนึงก็มาครับ พอเจอแผลสิ่งที่ต้องทำตอนแรกคือโกนขนรอบแผลครับเพื่อรักษาความสะอาดครับ ผมซื้อแบตเตอเลี่ยนมาอันนึง แล้วก็ซื้อมีดโกนคิ้วมาโกนครับหลังจากนั้นก็ล้างแผลเองครับ โดยใช้น้ำสะอาดล้างครับ ช่วงแรกๆ อาจจะใช้น้ำเกลือก่อนครับ พอแผลดีขึ้นค่อยใช้น้ำธรรมดาครับล้างครับ หลังจากล้างแผลเสร็จก็ใช้ผ้าก๊อซ+ไดร์เป่าผม เช็ดแผลแล้วเป่าให้แห้งครับ ตามด้วยใส่ยารักษาแผลติดเชื้อครับ ซึ่งนี่คือชื่อยาที่ผมใช้ครับโดยใช้ตัวไหนก็ได้ครับที่หาซื้อได้ครับ POLYCIN OINTMENT 20 grams, Skinfect Gentamicin sulfate 15 grams หรือ Garamycin GENTAMICIN 15 grams ครับ POLYCIN หาซื้อไม่ได้เลยครับมีที่ ร.พ.สัตว์ เท่านั้นครับ ตามด้วยเจลสร้างเนื้อ Solcoseryl Jelly 10% ครับ แล้วก็ปิดแผลด้วยผ้าอนามัยครับเพื่อซับน้ำเหลืองที่แผลครับ หลังจากทำแผลซักพักแผลก็ดีขึ้นเรื่อยๆครับ ก็ยังดีครับ ผมเคยใช้ยา INTRASITE GEL กล่องสีส้ม กล่องละประมาณ 250 บาท ที่ใช้กับแผลกดทับของคนปรากฏแผลไม่ดีเลยครับเลยต้องหยุดใช้ไปครับ ส่วนขนตรงขาตรงท้องที่โดนฉี่บ่อยๆ ก็ควรโกนออกครับเพื่อรักษาความสะอาดครับ ส่วนอย่างอื่นก็ดูตามอาการครับ หลังจากที่ผมดูเลตัสมานี่รู้เลยครับว่าเหนื่อยครับ 555 การเลี้ยงสุนัขสักตัวนี่ไม่ใช่เล่นๆเลยครับ สำหรับผมผมคงเลี้ยงตัสเป็นตัวแรกและตัวสุดท้ายครับ 555 ตอนตัสเป็นเด็กก็ร้องตลอด พอแก่ก็ร้องเหมือนเดิมครับ เหมือนมันวนกลับมาอีกทีครับ ตัวผมผมไม่รู้ว่าผมรักสุนัขมากแค่ไหนครับ บางทีผมก็โมโหครับ บางทีก็สงสารครับ แต่ผมเห็นพี่สาวผมครับ ไม่เคยโมโหเลยครับ คงเป็นเพราะพี่ผมรักสุนัขมาก และเป็นคนอุ้มตัสมาด้วยครับ 555 สุดยอดครับ ไว้ผมมาอัพเดทอีกทีครับ

วันนี้ 17 มีนาคม 2559
ผ่านมาอีกเดือนครับ ตอนนี้แผลกดทับก็ดีขึ้นมากครับ ข้างซ้ายแทบจะหายสนิทแล้ว ข้างขวาก็เล็กลงแล้วแต่ไม่ดีเท่าอีกข้างครับคงเป็นเพราะตัสมันจะไม่ค่อยยอมเอาข้างซ้ายลงครับ เหมือนเวลาเอาด้านซ้ายลงมันจะลุกเอาสอกตั้งไม่ได้แล้วก็ร้องครับ แต่ก็ต้องกลับมาให้เอาด้านซ้ายลงครับ พอเห็นว่าร้องได้นานพอสมควรแล้วก็กลับตัวครับ ส่วนเรื่องร้องนี่เวลาตัสร้องนี่ต้องเดาเลยครับ ไม่หิวน้ำ ปวดฉี่ ก็ปวดอึครับ ไว้ผมมาอัพเดทอีกทีครับ

วันนี้ 1 กรกฎาคม 2559
ผ่านไปหลายเดือนเลยครับ ผมไม่ได้มาอัพเดทเลยครับ ตอนนี้ตัสเหมือนเดิมครับ นอนตลอดเหมือนเดิมครับ 555 พลิกวันละ 2-3 ทีครับ หลังๆมานี่กินแปลกๆ ไม่ได้เลยครับ ตอนปกติผมให้ตับหมู ตับไก่ต้ม ไก่ย่าง ก็ไม่เป็นไรครับแต่พอตัสไม่สบายพอกินเข้าไปนี่ท้องเสียเลยครับ เช็ดกันจ้าละหวั่นเลยครับ ท้องเสียทีนึงนี่ 2-3 วันได้เล่นเอาเหนื่อยเลยครับ ให้ได้แต่อาหารเม็ดครับ นอกนั้นไม่มีอะไรครับ ต้องดูเลกันไปเรื่อยๆครับ

วันนี้ 18 สิงหาคม 2559
เมื่อประมาณวันอังคารที่ 16 สิงหาคม 2559 ครับตัสอยู่ดีๆ ก็ซึมๆ ครับ จิงๆ ก็ดูซึมๆ ตั้งแต่วันจันแล้วครับแต่วันอังคารมากกว่าวันจัน ดูไม่ค่อยมีแรงแต่ก็ยังกินอาหารได้ปกติครับ พอวันพุธดูแย่มากเลยครับไม่มีแรงเลยครับ ท้องเสียด้วย ผมตื่นมารีบมาดูตัส ดูแม่ผมกับพี่สาวป้อนน้ำตัสด้วยสลิ้งแล้วตัสหลับคาสลิ้งเลยครับ เท่านั้นแหละครับน้ำตาหยดกันทุกคนเลยครับ ข้าวก็กินไม่ได้ วันนี้มีแต่ให้น้ำทางสลิ้งแล้วก็คอยดูตัสครับ เช้าวันที่ 18 ผมตื่นมาตอนตี 3 ครึ่งได้ครับมาพลิกตัสกับพี่สาว ซักพักตัสก็ถ่ายเป็นมูกๆ ครับ หลังจากเก็บเสร็จ ก็ให้ตัสกินน้ำแล้วก็ผมก็มานอนต่อครับ พอประมาณ 10 โมงก็มาลองให้ข้าวตัสพร้อมกับแม่ครับ แม่ผมนี่สุดยอดครับแทอาหารเข้าข้างๆ ปากครับ คือตัสนอนตะแคงครับ ยกหัวตัสขึ้นนิดหน่อยแล้วก็กำอาหารเม็ดวางข้างๆปาก พร้อมกับฉีดน้ำจากสลิ้งด้วยครับ ตัสก็กินเรื่อยๆ ครับได้ซัก 1 กำมือได้ครับ แต่แม่ผมบอกว่าตอนเช้าให้ไปแล้วนิดหน่อยครับ ตอนนี้ก็ต้องดูเลตัสแบบใกล้ชิดหน่อยครับ พ่อผมตื่นมาต้องมานวดตัสก่อนทุกวันครับ หลังจากเห็นตัสกินได้แม้นิดๆหน่อยๆ ก็ยังดีครับ ไว้ผมมาอัพเดทให้เรื่อยๆครับ

ตั้งแต่เย็นมานี่เหมือนไม่รู้สึกตัวเลยครับ ให้น้ำ ข้าว ก็กินครับ แต่ดูดวงตาแล้วไม่ดีมากๆ เลยครับ ขี้ตาเยอะมาก พวกเราก็ได้แต่คอยเช็ดและดูเลอย่างใกล้ชิดครับ

วันนี้ 19 สิงหาคม 2559
ตัสอาการแย่ลงเรื่อยๆ ครับ หายใจถี่มาก เสียงหายใจดังด้วยครับ วันนี้เป็นวันที่กินข้าวกลางวันเส้าที่สุดเลยครับ เพราะพ่อ แม่ พี่สาว และผม ร้องไห้กันทุกคนเลยครับ เป็นครั้งแรกครับที่ผมเห็นพ่อร้องไห้ตังแต่เกิดครับ พอมองไปที่ตัสทีไรน้ำตาก็ไหลทุกทีครับ เป็นช่วงเวลาที่ทรมานใจที่สุดครับ

เวลาประมาณ 20:00-20:10 ตัสได้จากพวกเราไปแล้วครับ เหลือแต่ความทรงจำที่แสนพิเศษที่ตัสทิ้งไว้ ที่ผมและครอบครัวจะไม่มีวันลืม

ขอบคุณที่ติดตามครับ