วันนี้ 17 เมษายน 2564
สวัสดีครับเพื่อนศิริทรัพย์วิทยา ศ.ท.ว.<ศิริศาสตร์ ศ.ศ.>
ย่อความ <ตั้งใจ 1>
ผ่านมาผ่านไป 60 กว่าปีแล้ว <อายุครบ 72> ต้องการกล่าวคำ "ขอโทษ" เพื่อนนักเรียน <"ขออภัย" คุณครู> ที่ถูกกลั่นแกล้งล้อเลียน บางครั้งก็มีส่วนทำให้ได้รับความเดือดร้อนวุ่นวายเพราะความคึกคะนองจนขาดความรับผิดชอบต่อหน้าที่นักเรียนที่ดี
ประสบการณ์ชีวิตสลับซับซ้อนให้บทเรียนมากมาย เมื่อหน้าทีความรับผิดชอบเปลี่ยนไป บางช่วงชีวิตสอบผ่านได้ด้วยความยากลำบากก็ยังมีเพื่อนผู้ปรารถนาดีกรุณาช่วยเหลือ
เราคงพอเหลือบุญอยู่บ้างจึงตั้งใจ "ต้องตอบแทนคุณ" ดำริห์ ปัณฑรวงศ์
วันนี้ 26 เมษายน 2564
ย่อความ <ตั้งใจ 2>
โชคชะตาพาไปเป็นครู <อาชีพเรือจ้าง> สอนนักศึกษา คณะออกแบบฯ มหาวิทยาลัยรังสิต
คุณเฉลิมพล ทรัพย์เมือง โทรแจ้งให้ทราบว่า ม.รังสิต รับสมัครอาจารย์ 1 ตำแหน่ง วันสอบสัมภาษณ์ก่อนถึงเวลานัดได้พบคุณกุศล บุญเสมอ <อาจารย์พิเศษคณะมัณฑนศิลป์> เป็นหนึ่งในผู้ตั้งใจสมัคร ทักทายสนทนากันเพื่อนคงเมตตาว่าผมกำลังประสบปัญหาการดำเนินชีวิตเพราะลูกทั้ง 3คนกำลังเป็นเด็กนักเรียน จากนั้นก็ได้เป็นครูครั้งแรกและครั้งเดียวเป็นระยะเวลา 4 ปี
ต้องพยายามค้นคว้าด้วยตัวเองเพื่อจัดแผนการสอนวิชาออกแบบเครื่องเรือนไว้ถ่ายทอดความรู้อย่างสุดความสามารถเพื่อตอบแทนค่าจ้างเดือนละ 8000 ภายหลังทราบว่านักศึกษาต้องเสียเงินค่าลงทะเบียนเรียนทุกวิชาภาคละ 10000-15000 ปีละ 2 ภาค สมัยผมเป็นนักศึกษาปีละ 400 ชำระเงินครั้งแรกเรียนได้ตลอดกาลพร้อมหอพักฟรี เปรียบเทียบจำนวนเงินค่าเล่าเรียนนักศึกษา ม.รังสิต กับ ม.ศิลปากร 1 คนต่อ 1 ห้องได้สบาย
คุณกิติพงศ์ เวชสวรรค์ แนะนำงานที่บริษัทไทยอรุซ
หมายเหตุ
ทั้ง 3 ท่านที่เอ่ยนามเป็นเพื่อนคณะมัณฑนศิลป์ ม.ศิลปากร
ปรารถนาดีไม่เสื่อมคลาย
ดำริห์ ปัณฑรวงศ์
กลุมศิลปากร
มีใครบ้าง
คุณกิตติพงศ์ เวชสวรรค์ "ไอ้จู๋"
นิคเนมได้ยินแล้วต้องเคี๊ยวชิกเกล็ต
สุภาพบุรุษร่างโย่ง จมูกโด่ง ผมยาว
พกหวี 10 นิ้วซ้ายขวาไม่ต้องซื้อ
แต่งกายสุภาพสนทนากระชับไม่มีหางเสียง
ลูกชายรั้วของชาติแต่แหกคอกอยากเป็นศิลปิน
เผยแพร่กัญชาพกพาสุราได้ไม่เคอะเขิน
รับภาระชวนเพื่อนมาเลี้ยงรุ่น
คุณธง <ชัชวาลย์> วัชรานุรักษ์ "ไอ้ธง"
ชายชาตรีอกสามศอก ฝ่ามือใหญ่ตาหยีมีหนวดแมว
น้ำเสียงแหบแห้งไม่มีเสียงหัวเราะ
ชาวบ้านระแวกใกล้เคียงเรียกว่า "เสี่ย"
มีเพื่อนเป็นฝูงทั่วประเทศ
กล้าได้กล้าเสีย <ทำบัตรฯ ที่ไหนก็ไม่อนุมัต>
เพลิดเพลินเดินหลงทางในบางกอก
เอกลักษณ์แห่งเสื้อโปโลสีดำตัวเดียว
คุณธีรธร สายัญหวิกสิต "ไอ้หน่อย"
สุภาพบุรุษ เจอปุ๊บยิ้มปั๊บร่าเริงลายมือสวย
เป็นคนไทยแท้แต่ต่อมหน้ากลายเป็นเจ๊ก
ลูกชายรั้วของชาติพูดจาอ่อนน้อมถ่อมตน
ชาวพุธถือศีล 4 ข้อได้เคร่งครัด
ผิวหน้าสวยสดเมื่อเริ่มล้อมวงสุรา
ทุ่มเทกายใจให้กับงานไม่เลือกวันเวลา
เหนื่อยล้าจนหลับสบายบนโซฟา
สรร <ทองอยู่> พุ่มเจริญ "ไอ้อยู่"
สุภาพบุรุษ ทรงสุภาพ ขนตางาม แก้มตอบเล็กน้อย
ลูกชาวสวนองุ่นแต่ไม่ยอมไปขุดดิน
หลังอาหารดื่มยารักษาโรคกระเพาะแทนน้ำ
สุดยอดในปฐพีแห่งการระบายสีน้ำ
เหม็นกลิ่นดินหันไปดมหนังวัวหนังควาย
เจ้าของรองเท้ากระเป๋าหนัง "ดิเนโร่"
ขับรถดาวสามแฉกตั้งแต่เป็นนักธุรกิจ
หมายเหตุ
ต่อเติมได้ไม่จำกัด